مکان گزینی ایستگاه های آتشنشانی با رویکرد پدافند غیرعامل مطالعه موردی: شهر بهبهان

یکی از اصول بنیادی در پدافند غیرعامل، مکان‌گزینی ایستگاه‌های آتش‌نشانی است. ایمنی شهر در برابر سوانح و حوادث بویژه آتش‌سوزی در کاربری‌های مختلف و تضمین امنیت جانی و مالی شهروندان برعهده این عنصر مهم شهری است. ایستگاه‌های آتش‌نشانی از جمله مراکز مهم و حیاتی خدمات‌رسانی در شهرها هستند که نقش مهمی در تأمین ایمنی و آسایش شهروندان و توسعه شهرها دارند. بدیهی است خدمات‌رسانی به‌موقع ایستگاه‌های آتش‌نشانی، بیش از هر چیز مستلزم اسقرار آن‌ها در مکان‌های مناسب می‌باشد که بتوانند در اسرع وقت، بدون مواجه شدن با موانع و محدودیت‌های محیط شهری از‌یک‌سو و با ایجاد کمترین آثار منفی به زندگی ساکنان شهر از‌سوی دیگر به محل حادثه برسند و اقدامات امدادرسانی را به انجام برسانند. از‌این‌رو می‌توان به ارزش زمان در امدادرسانی و کاهش زمان تأخیر برای کمک به مصدومین در شبکه شهری پی برد. از اهداف این پژوهش می‌توان به بررسی وضع موجود ایستگاه‌های آتش‌نشانی، عملکرد آن‌ها در هنگام بروز سوانح، سطح پوشش ایستگاه‌های موجود و یافتن بهترین مکان برای ساخت ایستگاه‌های جدید آتش‌نشانی در شهر بهبهان اشاره کرد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که شهر بهبهان، دارای دو ایستگاه آتش‌نشانی، یکی در شرق و دیگری در جنوب غرب است و بخش‌های شمال شرق و شمال غرب شهر، خارج از سطح پوشش آن‌ها قرار دارند. از‌این‌رو، پژوهش حاضر با استفاده از مدل AHP به تجزیه و تحلیل ایستگاه‌های موجود و وضعیت خدمات‌رسانی آن‌ها در هنگام بروز سوانح پرداخته و در نهایت با تأکید بر اصول پدافند غیرعامل، به مکان‌گزینی بهینه احداث ایستگاه‌های جدید آتش‌نشانی که به کمک ایستگاه‌های موجود، قادر خواهند بود کل منطقه را تحت پوشش قرار دهند، اقدام شده است.